تامل_برانگیز
لاله و لادن دو قلوهای به هم چسبیده را به یاد دارید؟؟؟
آنها از دوران جنینی تا مرگ با هم بودند ، همه جا ناگزیر با هم رفتند. هیچوقت حتی یک قدم از هم دور نشدند با هم یک موسیقی گوش دادند، یک فیلم دیدند و ...
پزشکی می گفت بیشتر از سی درصد از تصمیم هایشان به خاطر مشترک بودن بخشی از مغز، مشترک بود.
اما «لاله» علاقه داشت در تهران بماند و روزنامه نگار شود ولی «لادن» می خواست به زادگاهش در استان فارس برگردد و وکیل شود. حتی در دو رشته تحصیلی متفاوت از هم مدرک گرفتند. یکی شلوغ تر بود و دیگری خجالتی و کم حرف. یکی رنگ های شاد می پسندید و دیگری رنگ های تیره تر و دهها تفاوت سلیقه ای و فکری دیگر با هم داشتند.
وقتی دو نفر با این شرایط فیزیکی و مغزی مشترک متفاوت فکر می کردند چرا اصرار داریم ( همسر، فرزند ، دوست یا همسایه ) همه مثل ما رفتار کنند یا سلیقه شان مثل ما باشد؟ چرا وقتی حرفی یا عقیده ای را نمی پسندیدم در فضای مجازی فحاشی می کنیم؟
ما لاله و لادن نیستیم که حتی آنها هم مثل هم فکر نمی کردند. کافی است وقتی نظری را نمی پسندیم، یک قدم دور شویم، بگوییم "ما مثل هم فکر نمی کنیم و بگذریم".
لازم نیست نیش بزنیم و زهر بریزیم.
استاد علی اکبر #رائفی_پور :
در زمان حضرت علی، جنگ پشت جنگ برای مقابله با علی (ع) به راه انداختند.
کار را به جایی رساندند که می گفتند نعوذبالله علی(علیه السلام) توانایی حکومت کردن ندارد. کاری کردند که ایشان بالای منبر گریه کرد.
اسدالله غالب! مردم را نفرین کرد و فرمود جرعه جرعه جام زهر را در گلویم ریختید. فرمود چون جامه صد چاک شده اید. اینطرف را میدوزم طرف دیگر پاره می شود.
ایشان خیلی جاها مجبور به سکوت شدند. خیلی جاها مجبور به سپردن مسئولیت به افراد منافق شدند چون چاره‌ای نداشتند. مانند اشعث بن قیس
بعضا حزب‌الهی‌های دور حضرت هم حزب الهی های گیجی بودند. مثلا امیرالمومنین (ع) به هیچ وجه نمی خواست محمدبن ابوبکر فرماندار مصر شود چون کم تجربه بود . چنان جوی درست کردند که ایشان مجبور شد اینکار را بکند.
می خواهم به شما بگویم امام جامعه حتی اگر علی (علیه السلام) هم باشد، امام معصوم باشد؛ ولی مردم پای کار نباشند، فاتحه آن جامعه خوانده شده است.
۵۰% جامعه امام است. بقیه اش ماموم است. ماموم اگر نباشد امام کار چندانی نمی تواند انجام دهد.
تاریخ را درست بخوانید. نشسته‌اید و به کوفیان فحش می دهید، نکند خودتان همان راه را بروید.
#پندانه
ماهیان ازآشوب دریا به خدا شکایت بردند،
دریاآرام شد،
ولی آنها اسیر تور صیادان شدند،
آشوب زندگی حکمت خداست
ازخدا دل آرام بخواهیم نه دریای آرام
امام رضا علیه السلام:
ایمان چهار رکن است : توکل بر خدا ، رضا به قضاى خدا ، تسلیم به امرخدا ، واگذاشتن کار به خدا
تحف العقول ، ص 469
بزرگی را گفتند راز همیشه شاد بودنت چیست؟!!
گفت:
دل بر انچه نمی ماند نمی بندم؛
فردا یک راز است نگرانش نیستم؛
دیروز یک خاطره بود حسرتش را نمیخورم؛
و امروز یک هدیه است قدرش را میدانم؛
از فشار زندگی نمیترسم چون میدانم که فشار توده زغال سنگ را به الماس تبدیل میکند...
میدانم خدای دیروز و امروز خدای فردا هم هست...
ما اولین بار است که بندگی میکنیم ولی او قرنهاست که خدایی میکند...
پس به او اعتماد دارم...
برای داشتن اینچنین خدایی همیشه شادم...
عطرناب خدا